අකීකරු මන්දාරම්ම අහසක
වලාකුලු පෙම් බස් දොඩනවා...
හීනී තාලෙන් ගී කියාගෙන
සුලං රැලි සිහිලෙන් බැඳෙනවා..
නුඹ දුරක ගිය අතීතෙක පොත
පිටු පුරා ඇඳි ඇස් මවනවා...
සීතලම එක අඳුරු සෙවණක
හිතක් තනිවම තව ගැහෙනවා..
හීන මීදුම් කඳු වලල්ලට
තවම ගී රැව් දී ඇහෙනවා..
නොකී පද වල අරුත් තුරුහිස්
කඳු මුදුන් වල රූ අඳිනවා..
මැකුණු සෙනෙහෙක අමුතු කටු ගී
කැටපතක් සේ මෙහි ලියනවා..
නුඹෙන් ඇරඹී නුඹෙන් අවසන්
නොවුණු ගීයක් තව තියෙනවා...
අහම්බෙන් ඉරු නගින දවසක
මීදුමත් දුර ගමන් යනවා..
මටම දුක් දී මටම පෙම් කල
අතීතය දොර ලඟ හඬනවා..
දෑත්වනමින් මගබලන නව
පැතුම් අරුමැසි සිනාදෙනවා..
ඉතින් සමුගෙන යන්න අවසර
තව දිවිය දුර බව දැනෙනවා..
#මානි ✒️
No comments:
Post a Comment