"ඉරේ මන්දස්මිතය හාදු දෙන
එකම එක් ප්‍රභාවත් උදයක..
නුඹේ දෑසට ලංව හිනැහෙන..
රෝස මල් දහසක් පිපුනා මතකද..🌹
වල ගැහුනු කම්මුලක් මැද හිඳ
මුදු සුවඳ බෙදු ඒ රෝස පෙති අග..
සිහින් තාලෙන් කවිය මිමිනූ
බඹරින්දු ඒ නුඹ වූවා මතකද..🌹
අවරගිර අහසක් සෙවණෙ හිඳ
මියෙන ඉර රැස් වලින් ඇවිලුණු
රෝස පෙති ඔය දෙපා පාමුල..
වැටී ඉකිබිඳු තාල මතකද...🌹
වියලි පොලවක ඉරිතැලුනු හද
තෙතමනය දුර ඈත පා කර..
මියෙන රෝස පෙති මතින් ඉගිලී..
පිපෙන කැකුලක් සොයා ගිය ඒ..
සෙල්ලක්කාර බඹරිඳු..
නුඹම වූවා තවම මතකද...!!! " 😊
#මානි
අවුරුද්ද දොරකඩය.ගෙදර බඩු සී සී කඩය.දැන් දින කිහිපයක් තිස්සේ හදන ,කැඩෙන ,බිඳින සද්ද වලින් ගෙදර පිරිලාය.මහා ලොකුවට නොවූවත් අවුරුද්දකට සැරයක් නිවසේ එ කොන් මේ කොන් සියල්ලක්ම පාහේ අපි තිදෙනාගේ ඇස් වලට යටත් වන්නේ අවුරුද්දේ මේ කාලයටය.
"මොනවා උනත් ගෙදරට මිනිස්සු එන කාලේ.. ආයෙ කොහෙද අපිට නිවාඩු.. ඊලඟ අවුරුද්ද වෙනකන් " මේ අම්මාය. 😌
"ආපෝ සතියයි ගෙදර ඉන්නෙ.. මට දැන් උන්හිටි තැනුත් නෑ.. මේ මොන එකක්ද අෆ්ෆා.." මේ මාගෙ සුපුරුදු අඳෝනාවය.😣
කතාව ඇත්තය.තාත්තාට නිවසේ සිවිලිම වෙනස් කරන්න හිතක් ඇවිත්ය. මුලින්ම සාලය අවසන් කල පසු සියලු බලධාරීන්ගේ එකමතික තීරණය මගේ කාමරයටය.මට දැනුනේ කෝෂයෙන් එලියට අමු අමුවේ ඇද දැමූ සමනලයෙකුගේ හැඟීමකි. ඒක් මගේ කාමරයය.දවස් කිහිපයකට එය අත් හැර මට ගාල් වන්නට තැනක් ඇත්තේ නැත.නමුත් එය බලධාරීන්ට අනුව මහා විකාරයකි.
"ඇයි මේ ගෙදර එක් කාමරේද තියෙන්නෙ ?? ඔයාට යන එන මං නෑ කියන්නෙ?? " 😏
"ඒ උනාට ඒක් මගේ කාමරේනේ" 😔
ඕවා කියල වැඩක් නැත.තීරණය අරගෙනය.පැය කිහිපයක් ඇතුලත මාත් ,මා සතු පරම ධනය වූ ලැප් ටොප් එකත් ,පොත් මේසත් ,රාක්කත් සමඟ මන් පිස්සෙක් වගේ ඇද වැටුනේ පාරටය.සමාවන්න.. සාලයටය. 😢
උද්ගෝෂන , වැඩ වර්ජන ,ඉල්ලීම් ඉදිරිපත් කර ජයගන්නට සියලු උපක්‍රම දැම්මද දැන් දින තුනක් තිස්සෙ මන් ඉන්නේ අවතැන් වූ ලීලාවකිනි.ගෙදර කාමර ඇත.බිත්ති ගානට ස්විච්,ප්ලග් හැම එකම ඇත.ඒත් ඔය මොකවත් මගෙ කාමරේ මෙන් නැත.එහෙම සාමකාමී , නිහඬ ලෝකයක් කොහේවත් නැත.තිබෙන්නට විදියකුත් නැත.🏠
ගෙදර තත්වය ඊට හපන් ය. එකුදු බඩුවක් මූට්ටුවක් හෝ තිබෙන්නට ඕනෑ කරන තැන නැත.සියල්ල ගේ මැදය. සාලයේ මිනිසෙකුට තියා මැස්සෙකුටවත් වහන්නට ,ඉන්නට ඉඩක් නැත.මෙහෙම බඩුත් තිබ්බා දැයි ඇසිය හැකි මට්ටමට සාලය ඇහිරිලාය. 📚🔍
අම්මාගේ සුවිශේෂී අණ පරිදි ලෙඩ දුක් ද හොඳ බැවින් වසර ගණනාවකින් අතහැර දැමූ මාගේ ආදරණීය පොත් රාක්කයට අවධානය දෙන්නට වෙන්නේ මේ අතරය.මා පොත් කාවෙක්මි. වසර දෙක තුනක සිට නා නාප්‍රකාර හැල හැප්පීම් මැද්දේ වුවද පොත් මට මග හැරුනේ නැත.දැන් දැන් ඩිජිටල්කරණයට ගාල් වූ මගේ ලෝකයට ලඟකදී කියවන්නට පොතක් සෙට් වුනේත් නැත.දැන් මාස 8කට පමණ පෙර කියවූ චේතන්ගේ පොත් කිහිපය හැර මට පොතක් කියවන්නට වෙලාවක් තිබුනේද නැත. එබැවින් මගේ පොත් කාවා මේ වනවිට ඉන්නේ කෝමා තත්වයකට ඇද වැටී සැප නින්දකය.🐝😔
කුඩා කාලයේ මේසයටම ඈඳා පොත් රාක්කයක් සාදවා තාත්තාගෙන් උපන්දින තෑගි ලෙස ලැබූ මගේ මේසය උසස්පෙල තෙක්ම වාගෙ මන් ලඟ සිටියේය.පසුව මට උන්දෑ අමතක වී ගියේ මොකදැයි මතකයක් නැතත් තට්ටු තට්ටු දූවිලි වලින් වැහී මට සුපුරුදු සිනාව පාමින් උන්දැ මදෙස හැමදාම බලා සිටියේය.මන් උන්දෑව ගනන් නොගත්තෙමි.මන්ද ජීවිතය මාව පිස්සු ගස්සවමින් සිටි කාලයක ළමා වියේ සිහින මට නොදැනීම අහිමි වී ගොස් තිබුණු බැවින් ය.💡
මට එක දෙයක් අමතක වී තිබිණි.ඒ මාගේ සොඳුරු මතක සියල්ල සන්තක වී තිබුණේ ඈ ගාව වගය.අස් පස් කිරීම යනු වටිනා නිධාන ගොඩගැනිල්ලක් හා සමාන වන්නේ ඒක ය.
මුලින්ම මුණ ගැහුනේ උපන්දින සුබ පැතුම් පත්‍ ය.ඒවාගෙන් බහුතරයක අයිතිකාරිය සමඟ සියලු සම්බන්ධතා දැන් බිඳ වැටිලාය.මගේ වෙලාවටම දෝ ඇගේ හෝ ඇගේ නිවසේ දුරකථන අංකය තිබ්බේ මාගෙ මතකයෙන් ගිලිහී ගොස්ය.කාලය මැවූ වෙනසක අරුමය එහෙමය . ⌛️😕
තවත් කොනක සිටියේ හැරී පෝටර් ය.අන්තර්ජංජාල වලින් ඩැහැගන්නට පෙර අපේ ලමාවියේ ලොකුම සිහිනය නම් ඒකය.ස්ටිකර් හා කාඩ් මිටියක් එහි විය.ඕවා එකතු කරන්නට ඒ කාලේ අපට තිබුනේ පුදුම පිස්සුවකි.හැරීද, හර්මයිනී ද,රොන් ද යනු අපේ කාලයේ වීරයන් ය. ඒ මතක අදත් සුන්දර වන්නේ ඒකය.
තවත් කොනක වෙසක් සුබ පැතුම් පත්‍ ය.වසර ගණනාවක් පුරා විටින් විට ලැබූ වෙසක් කාඩ් මිටි පිටින් ලාච්චුව අරක් ගෙන තිබිණි.පාසල් සමයේ වෙසක් කාඩ් බෙදීම අපට තිබූ ලොකුම සතුටය.ඒ සුන්දර සමය නිමාවීම වේදනාවකි.ඒ සමගම හමු වූ පාසල් ඡායාරූප මතකයේ සැඟවුනු බොහෝ තැන් හාරමින් මුවගට ගෙනාවේ සතුටකි.බාලිකාවේ සුවඳ තවමත් ඒ තුලින් වහනය වෙමින් තිබිණි.ඒ මතක, ඒ සෙනෙහස කටුක ජීවිතයේ එක් විරාමයක සෙනෙහේ සලසන ඉසිඹුවක් සේ මට දැනුනේ ඒ නිසා විය හැකිය. 😌❤️
මීලඟට පොත් පත්‍ ටිකය.📚📚කුඩා කාලයේ අම්මාට කුරුණෑගල ගිය විට සමුද්‍රා එකට ගොඩ නොවැදී යලි නිවසට යා නොහැකිය.ඇගේ යාම් ඊම් වල අවසන් ප්‍රතිපලය වූයේ මාගේ පොත් එකතුවය.උපන්දිනේකට පොතක් මිස කිසිදා ඇඳුමක් නොඉල්ලූ මා ගැන විටෙක පුදුම වුවද ඈ කිසිදින ඒ ගැන දොස් නැගුවේ නැත.❤️ ඒ නිසාම අද වන විට වන අරණේ ලෝරාද, අරඹේ ගෙදර ඈන් ද,මැලෝරි ටවර්ස් හී ඩැරල් හා සැලීද, කටකාර ඇලීෂියාද මා වෙත සුපුරුදු සිනහා පාමින් බලා සිටී.
බේකර් වීදීයේ හෝම්ස් මහතාගේ පොත් කිහිපයක්ම නැත.සෙන්ට් ක්ලෙයාර්ස් වලටත් ඒ සෙතේමය.හොඳ හිතින් මාත් කියවා අනුන්ටත් කියවන්නට දී අවසානයේ මට ඔවුන් අහිමි වී ගොස් තිබුණි.සතුට බෙදූ පොලියානාද, දඟකාර දඟමල්ල එලිසබෙත් ඇලන් ද තවමත් වියපත් වී නම් නැත.ඒ මතක සුවඳත්,සුපුරු ආදරයත් අදටත් ඒ පිටු තුලින් එලෙසින්ම ඇදී එන්නේ ඒකය.තව මාස කිහිපයකින් අඩු පාඩු පුරවා අලුත් සාමාජිකයින් රැසක් තුරුලු කරගන්නටත් මා සිතාගත්තේ එබැවිනි. 🐤📚
අවුරුද්දේ ඇති හොඳ ඒකය.අවුරුදු එන්නේ බැඳීම් අලුත් කරගන්නය.මතකයන් ආවර්ජනය කරන්නටය.ඒ මතකයන් හා බැඳි බැඳීම් අලුත් කරන්නටය.නැතුව අවුරුද්දම බඩකට පිරෙන්නට කා බී අවුරුද්දේ ඉතුරු දවස් ටික නොකා නොබී ඩයට් කර කර ඉන්නටම පමණක් නොවේය.ලද විරාමයේ නැවත වතාවක් ඔබට ඔබ දෙසම හැරී බලන්නටය. ⌛️
ජීවිතය විඳින්නටය.අවුරුද්දට කවුරුත් ගමට යන්නේ ඒකය.ඔබේ ආරම්බය මතක් කරගන්නටය.ඒ මතකය විඳින්නටය.අවුරුද්ද කියන්නේ ගෙදර එන්නට පාර පෙන්නන මං සලකුණක් වන්නේ ඒකය.🔓⌛️හැල්මේ දුවනා ජිවිතයට මඳකට නවතින්නටය.අතීතයේ සුවඳින් හදවත පුරවා නැවතත් අලුතින් ගමන් අරඹන්නටය.
ඒත් අපට නවතින්නට හෝ වෙලාවක් නැත.ඒ වෙනුවෙන් උත්සහා කරන්නට උවමනාවක් හෝ නැත.අප කරන්නේ නොනගතයටත් දුවන එකය.අලුත් අවුරුද්දත් තවත් එක් දවසක් පමණක්ම වී ගෙවී යන්නේ ඒකය.ඉස්සර මෙහෙම නැත. 🏠
මම හිස එසවූයෙමි.සය වසක් තුරුලේ හොවා මට පාඩම් ඉගැන් වූ ඈ වියැකී ගිය දුහුවිලි තට්ටු මැද හිඳ අර සුපුරුදු වියපත් සිනහවෙන්ම යුතුව තවමත් මා දෙස බලා සිටියාය.මට නවතින්නට ඕනෑ විය.නමුත් මේ තරඟය මට නවතින්නට ඉඩ දුන්නේ නැත.ඒත් උන්දෑ නොහොත් මාගේ පොත් රාක්කය මා හා සිනහවීම අත හැර දමා තිබුණේ ද නැත. 😔🐤
දෙවසරකට පසු අද ද ඈ මට නොකියාම නැවතත් පාඩමක් උගන්වා තිබුනේ එහෙමය. 📚
ඇය නිවැරදිය.මේ අපට නවතින්නට කාලයයි..!! ⏰
#මානි
විඩාබර හවස් යාමය ය.අහස් හරියටම දම් පැහැතිය.ඒ කියන්නේ අද නම් වහින බවය.ඇති යාන්තම්.. මම මටම කියාගත්තෙමි. මේ දවස් ටිකේම අහසේ ආඩම්බර දැක දැක ඉඳලාම මම නම් සිටියේ ඇතිවෙලාය.කෙසේ හෝ වේවා අහසේ පැහැයත් ,ඔරලෝසුවේ කට්ටත් ටවුමට දුන්නේ සුපුරුදු කලබලයටත් වැඩි තත්වයකි.කාට කාටත් ඉක්මන් ගමනින් වැස්සට පෙර ගෙදර යන්නට ඕනෑ වෙලාය. 😴
අලුත් වැස්සට තෙමෙන්න හොඳ නැත.ඒ අපේ කිරි අම්මාගේ කතා ය.වැස්ස අලුත් වුවත් නැතත් උදේ ඉඳන් පැය ගානක් පුටු රත්කර කර ඉඳ තවත් පැයක් බසයට ගෙවා දැමූ මම නම් හිටියේ හෙම්බත් වෙලාය.මේ වැස්සට තෙමී තත්වය තවත් නරක් කරගන්නේ මොන එහෙකට දැයි හිතාගෙන මම අපේ පාරේ බසයට නැග ගත්තෙමි. 🚌
ඒ තරම් සෙනඟක් නොසිටීම පුදුමයකි.සාමාන්‍ය ලෙසට නම් මේ වෙලාව යනු බස් එක පිරෙන හෝරාවය.අපේ පුරවරයේ ප්‍රධානම මාර්ගය වූද , ඒ නිසා විනාඩි 5න් 5ට බස් යනවා යැයි සාඩම්බර ලෙසට නම් දරා සිටියාට මේ පාරේ බස්වල යන්නන්ට අතිශය පුදුමාකාර ඉවසීමක් තිබිය යුතුය.දන්නෝ ඒ ගැන දන්නේය. 😜
මොකද කියනවානම් ඒ තරම් ගාටන්නට ගොලුබෙල්ලන්ටවත් බැරි නිසාය. විනාඩි 5 විනාඩි 15ක් කර ගාටන අපේ පාරේ ආදරණීය බස් මාමලාට පින් සිද්ද වන්නට සිතා ගෙනම ජංගමය අතට ගත් මම හෙමිහිට අසුනකට බර දුන්නෙමි. 😌
දැන් මගේ ඇස් මුහුණු පොතේය.මට එහා පැත්තේ හිටියේ කාන්‍තාවකි.ඇය සිය බෑගය අදිමින් සිටී.මන් ෆෝන් එකට මුහුන දැම්මෙමි.මාර්ක් සකර්බර්ග් ගේ ලෝ පතල සොයා ගැනීම මට විරිත්තුවේය. 😁
ඒ බැල්ම හරියට "කොච්චර හැදුවත් නෑවිත් ඉන්නම බෑනේ" කියා ආයෙත් විරිත්තුවේය.මම රැව්වෙමි.ඒ අතරේ හොඳම යෙහෙලිය කියන උන්දැගෙන් පණිවිඩයකි.බුකියේ ප්‍රචලිත ඉල ඇදෙන පේජ් නිර්මාණයකි.ගෙදරදී නම් ඉල ඇදෙන තරම් හිනාවෙන්නට හේතුය.බස් එකේ හිනාවී ෆෝන් එක් බලා හිනාවෙන තවත් එක් පිස්සෙක් යැයි වටේ ඇයොන්ට හේතු දෙන්නට නොහැකි බැවින් සෑහෙන වෑයමක් කර හිනාව නවතා ගත්තා පමණි.
"මියෑව්" 🐱
මට උඩ බිම බැලුනේය. සද්දය නැත. නෑහ්.. කනේ දෝශ ඔය.. යටි හිත හිනාවෙන්නේ මටය. ඇස් ආයෙත් මුහුණු පොතටය.
"මියෑව්" මෙන්න බොලේ අර සද්දේ ආයෙත්..
"මියෑව්.. මියෑව්" 🐱🐱
දැන් හොඳටම වැඩිය.බල්ලන්ට විනා පූසන්ට ප්‍රසිද්ද නැති ටවුමෙ පූසෝ ඉන්න විදියක් නැත.ඇරත් මේ පට්ට දවාලේ බස් එහෙක..?? නෑහ්හ්...
යටි හිත දොඩවයි.
ඉවෙන් මෙන් අල්ලපු අසුන දෙස මට බැලුනේ එවිටය.අල්ලපු අසුනේ නැන්දා ලඟ පූස් පැටියෙකි.ඇගේ බෑගයේ මුල්ලකින් ඔලුව දැමූ මේ හොරගෙඩියා ආයෙත් "මියෑව්" ගෑවේය.🐱 ඌ සිටි හැටියටද නැතිනම් , ඒ විකාර හුරතල් පෙනුමටදෝ මන්දා මට එක් පාරට හිනා ගියේ නොහිතාමය.
"කනේ දෝශයක් නෙමේ එහෙනම්.. යටි හිත විලි ලැජ්ජාවට කට වහගෙනය. යසයි ..
චූටියා බස් එකේ ගමනක් යන හැඩය.බස් එක පුරුදු නැති හින්දාදෝ ඌ මඳක් කලබලයෙනි. ආයෙමත් "මියෑව් " ය. ඇය ඌගේ හිස අත ගායි.
"අක්කලාගේ ගෙදරින්.හරි පොඩි.. ගෙදරත් තව ඉන්නවා බල්ලෙකුයි .. කළු පූස් කෙනෙකුයි..මෙයා සුදුයි. " ඇය අහන්නත් පෙරම ඇය කියාගෙන ගියේ සිනාසෙමිනි.
"බස් වල ගෙනියන්න බෑනේ දුවේ.. මන් මේ බයේ ආවෙ " ඇයගේ ස්වරය වරදක් කලා වැනිය.
"නැන්දා දුරකද?? "
"නෑ.. මේ ලඟ.හෝල්ට් දෙකයි.."
" ආ එහෙනම් කමක් නෑ.. ඉක්මන්ට යනවනේ "
"ඔව්.. මන් ගේන්න කැමති වුනෙත් නෑ..එත් අක්කා කිව්ව ගෙනියන්න කියල.තවම අම්මගෙන් කිරි බොනවා මෙයා.. " ඇය කියයි.
මන් පූසා දෙස බැලුවෙමි.ඇස් ඇරිලාය.ඒවා කළුය.විශාලය.අම්මා නැතත් ඉන්න යන ගෙදර නම් බොහොම සැපට ඉන්න ලැබෙන වග ඈ ඌට පෑ ආදරයෙන්ම මට දැණුනි. දැන් මට මුහුණු පොත ගානක්ම නැත.
ඇය කියවයි.ඒ ඇගේ නිවසේ සතුන් ගැනය.ඇගේ බල්ලා ගැනත්,අනික් පූසා ගැනත් මට ඇය කීවේ ය.ඒ අතර මැද්දට "මියෑව්" හුමිටි තබයි.විනාඩි 5ක් පමණ ගෙවුණු පසු අසීරුවෙන් පූස් පැටවා ඇය බෑගය ට දමා ඌත් බෑගයත් අල්ලාගෙනම නැගිට්ටේ බහින්නටය.
"බෑග් එක් වහන්න බෑනෙ.මෙහෙම කොහොමහරි බහිනක්ම් මෙයා තියාගන්නවා."
පූස් පැටවාගෙ හිස එලියේය. ඌ ඔලුව හරවමින් බසයේ ඇත්තන්ට ත් බායි කියන්නට "මියෑව් " ගා අලුත් ගෙදර ගියේය.බස් එකටම ඒකට නම් හිනාය. 😃
මම ජනේලය අසලට ගියෙමි.මා අසල කාන්තාවක් හිඳ ගත්තාය.ජනේලයෙන් ඔලුව දමා අවසාන වතාවට "මියැව්" දෙස බලා මා යලි හැරුණා පමණි.
"ආපෝ බළල්ලු.. බල්ලෝ .. ඔය සත්තු නම්.." අල්ලපු අසුනේ මේ දැන් හිඳගත් ටවුමේ ඉඳන්ම පූස් කෝලම බලමින් ආ මේ නැන්දා දැන් කියයි. මම සිනාසුනෙමි.
"අපේ ගෙදරත් පිරිලා.. හැමතැනම ජරා කරනවා.. ජරා සත්තු...පොඩි ළමයි ඉන්න තැන් වල බලල්ලු හොඳම නෑ.. " 😏
සාඩම්බර හා බොහොම හැදිච්ච ගති ගුණ තිබූ පූසන් කිහිප දෙනෙකුගේම හිමිකාරිය වූද,සිය බලු කෝලමා හේතුවෙන් අප්‍රමාණ කරදර වින්දාට ඌ නැතුව දවසක් ඉන්න බැරි වූද, පණටත් වඩා උන්ට ආදරය කරන්නා වූ ද මේ ලියන මට ආවේ නොරිස්සුමකි.
"මේ මොන එකක්ද මේ ..." 😏
"ඔයා දන්නැ.. අපේ බැළලි පැටව් ගැහුවම මන් උන්ව අල්ලලා ඈතට වීසී කරලා දානව.උන්ට බේත් විද්දට වැඩකුත් නෑනේ... " නපුරුවතී කියවයි. 😠👊
"අපේ වත්ත පහල ඉන්නවා නයෙක්.. වීසී කරාම ඌ දෂ්ට කරලා උන් මැරෙනවා.. ගිය පාර උන් ටික නයාට අහුවෙලා නෑනේ.. බලන්නකෝ.. " ඇය කියවයි.
මට "හීක්" ගෑවුනේය. 😕
මිනිත්තු කිහිපයකට පෙර මෙතනින් බැස ගිය ගැහැණිය වද වූයේ ඒ පැටියා අම්මාගෙන් වෙන් කිරීම ගැනය.ඒ අහිංසකයා හා සිය නිවසේ සුරතලුන් මිතුරු කරවන හැටි ගැනය.
මේ ගැහැණිය වද වන්නේ සිය වත්තේ සිටි නාගයා දෂ්ට කර පූස් පැටවුන් මිය නොයාම ගැනය. ඇගේ බැළලිය ආයෙමත් පැටව් දැම්ම විට ඔවුන්ගේ මරණය නයා සිදු කරාවිද නැද්ද කියන එක ගැනය.
මට ආවේ අපුලකි. මිනිසුන්ට තිරිසන් විය හැකිවග මම දැන සිටියෙමි.ඒත් දෙයියනේ මෙහෙමත්??? 😕
ඒ අතින් වාසනාවන්ත අර මියැව් ගැන මම සතුටු වූයෙමි.මන්ද ඌ වන සිව්පාවුන් මැද සිටි දෙවි දේවතාවුන් හා වාසය කරන්නට ගිය බැවිනි. ☺️🐱❤️
"සුබ ගමන් මියැව් " 🐱
#මානි ✒️
